Προς μια μίνι «Εποχή των Παγετώνων» μπορεί να οδηγείται η Γη, προειδοποιεί μια ομάδα επιστημόνων. Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να προβλέψουν τους ηλιακούς κύκλους και πως μεταξύ του 2020 και 2030 οι ηλιακοί κύκλοι θα αλληλοεξουδετερωθούν.
Αυτό, όπως αναφέρουν, θα οδηγήσει σε ένα φαινόμενο γνωστό ως «Maunder minimum» -το οποίο ήταν γνωστό παλαιότερα ως ένα «μίνι ice age» που σημειώθηκε μεταξύ του 1646 και 1715.
Το νέο μοντέλο για τους ηλιακούς κύκλους του Ήλιου παράγει άνευ προηγουμένου προβλέψεις ακριβείας για τις ανωμαλίες στους 11ετείς «καρδιακούς χτύπους» του Ήλιου, σημειώνει δημοσίευμα της Daily Mail, βασιζόμενο στις επιπτώσεις δυναμό στα δύο στρώματα του Ήλιου, ένα κοντά στην επιφάνεια και ένα βαθιά μέσα στη ζώνη αγωγιμότητας.
Οι προβλέψεις του μοντέλου αυτού δείχνουν, ότι η ηλιακή δραστηριότητα θα πέσει έως και κατά 60% κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2030, προκαλώντας φαινόμενα που είχαν σημειωθεί κατά τη διάρκεια της μίνι «εποχής παγετώνων» που ξεκίνησε το 1645, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που παρουσίασε η καθηγήτρια Valentina Zharkova στο συνέδριο αστρονομίας που διοργανώθηκε στο Llandudno.
Το μοντέλο προβλέπει μια κορύφωση το 2022, κατά τη διάρκεια του Κύκλου 25. Κατά τη διάρκεια του Κύκλου 26, ο οποίος καλύπτει τη δεκαετία 2030-2040, τα δύο κύματα θα αποσυγχρονιστούν, κάτι που θα προκαλέσει σημαντική πτώση στην ηλιακή δραστηριότητα.
Ήταν πριν από 172 χρόνια, όταν οι επιστήμονες εντόπισαν για πρώτη φορά ότι η δραστηριότητα του ήλιου μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια ενός κύκλου, ο οποίος διαρκεί περίπου 10-12 χρόνια. Όμως κάθε κύκλος είναι ελαφρώς διαφορετικός και κανένα από τα μοντέλα αιτιών μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγήσει πλήρως τις διακυμάνσεις αυτές, σημειώνει ακόμη το ίδιο δημοσίευμα.
Η καθηγήτρια Zharkova και οι συνεργάτες της υποστηρίζουν, ότι έχουν εντοπίσει ένα δεύτερο δυναμό, κοντά στην επιφάνεια του ήλιου, που συμπληρώνει την εικόνα των επιστημόνων με εντυπωσιακή ακρίβεια. «Εντοπίσαμε ένα μέρος μαγνητικών κυμάτων που εμφανίζονται σε ζεύγη και προέρχονται από δύο διαφορετικά στρώματα στο εσωτερικό του ήλιου και εμφανίζουν μια συχνότητα περίπου 11 ετών».
«Κατά τη διάρκεια του κύκλου, τα κύματα κυμαίνονται ανάμεσα στο βόρειο και το νότιο ημισφαίριο του Ήλιου. Συνδυάζοντας τα δύο κύματα μαζί και συγκρίνοντας με τα πραγματικά δεδομένα για τον τρέχοντα ηλιακό κύκλο, διαπιστώσαμε ότι οι προβλέψεις μας είχαν ακρίβεια 97%» είπε η ίδια.
Η Zharkova και οι συνεργάτες της ανέπτυξαν το μοντέλο τους χρησιμοποιώντας μια τεχνική, που ονομάζεται «ανάλυση κύριων συνιστωσών» των παρατηρήσεων μαγνητικού πεδίου από το Παρατηρητήριο Wilcox Solar Observatory στην Καλιφόρνια. Οι επιστήμονες εξέτασαν τρεις ηλιακούς κύκλους, σε μια περίοδο που καλύπτει το 1976 μέχρι το 2008. Επιπλέον, συνέκριναν τις προβλέψεις τους με το μέσο αριθμό ηλιακών κηλίδων, έναν ακόμη ισχυρό δείκτη ηλιακής δραστηριότητας. Όλες οι προβλέψεις και οι παρατηρήσεις ήταν πολύ κοντά.
