Καθηλωτική φωτογραφία, ευφάνταστος τίτλος, ή ανεκδιήγητο μοντάζ , είναι σίγουρα μερικά από τα χαρακτηριστικά που κάνουν την αμίμητη φαντασία των art director προηγούμενων εποχών να μένει εκτός συναγωνισμού και τα δημιουργήματά τους σε εξώφυλλα βινυλίων και cd να μην περνούν απαρατήρητα… Γράφει η Νίκη Παπάζογλου Η ελληνική δισκογραφία, με τις υπέρλαμπρες cult εποχές της να αφήνουν το στίγμα τους μέχρι και σήμερα, βρίθει από hardcore cult εξώφυλλα ελληνικών παραγωγών, μπροστά στα οποία, πολλά ξένα ωχριούν… Οι δημιουργοί τους, έλληνες και ξένοι, εκμεταλλευόμενοι τους αοιδούς του ελληνικού πενταγράμμου αφήνουν την φαντασία τους να οργιάσει, είτε στηριζόμενοι στους εμπνευσμένους στίχους και τίτλους των τότε σουξέ είτε εμπνεόμενοι από το έντονο καλλιτεχνικό προφίλ των ίδιων των καλλιτεχνών, «ξεδιπλώνουν» το ταλέντο τους στα εξώφυλλα των δίσκων … Επειδή η επιλογή ενός top ten των «διαμαντιών» δεν είναι δυνατή – πώς μπορείς να πετάξεις έξω από τη λίστα μεγαθήρια όπως ο Βασίλης Τερλέγκας, ο Αντρέας Βάσιος και ο Γιώργος Τσίτογλου – αποφασίσαμε να καταθέσουμε όλα τα αποτελέσματα της μέχρι τώρα έρευνας του newsbeast.gr, με την υπόσχεση να ανανεώνουμε τη λίστα σε κάθε νέο αποτέλεσμα…. Ας απολαύσουμε τα πιο ακουσίως ξεκαρδιστικά εξώφυλλα δίσκων του ελληνικού πενταγράμμου… Ο βιρτουόζος κλαρινίστας Μάκης Βασιλειάδης ποζάρει με αφοπλιστικό βλέμμα κρατώντας το όργανο του, που τον έκανε πανελληνίως γνωστό σε έναν δίσκο της δημοφιλούς σειράς «Έλληνες Δεξιοτέχνες», με επισημότητα αντίστοιχη εκείνης της Deutsche Drammophon…. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που στην κάτω πλευρά του εξωφύλλου ο σχεδιαστής απευθυνόμενος στο διεθνές αγοραστικό κοινό αναγράφει πως πρόκειται για «Greek Popular Music». Ο διάσημος λαϊκός τραγουδοποιός, πριν το εξώφυλλο που περιλάμβανε το υπεροπτικό τρίπτυχο, ύφος-μαύρο γυαλί – πούρο, περπατά σκυφτός στην πίστα και προσφέρει σε εμάς τους μουσικόφιλους δύο LP σε ένα CD, γιατί η προσφορά ήταν πάντα της μόδας. Από την άλλη, η πάλαι πότε δόξα του λαϊκού τραγουδιού και σύμβολο του σεξ Μπέμπα Μπλανς σε ένα σουρεάλ εξώφυλλο καταφέρνει να αναρωτιέσαι αν φταίει το ποτό ή τίποτα άλλο και τα βλέπεις διπλά… Ο μίμος καλλιτέχνης και τραγουδιστής Γιάννης Μπουρνέλης, σε ένα cult από τα λίγα εξώφυλλο βρίσκεται κρεμμασμένος από τον τοίχο μισογκρεμισμένου σπιτιού… Μοναδικός συνδυασμός το παντελόνι πιτζάμα, η κάλτσα και το μοκασίνι … Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το πιο βλάσφημο cult, εξώφυλλο της εγχώριας δισκογραφίας.  Ο λαϊκός τραγουδοποιός, συνθέτης και στιχουργός – αφού στίχοι ερμηνείες και μουσικές είναι όλα δικά του-  Ντένης Παππάς κάνει την εμφάνισή του με «τον Χριστό της Αγάπης» στην εταιρεία Ελληνική δισκογραφία… Οι ακροατές απ την άλλη μάλλον κάνουν το σταυρό τους Ταυτόχρονα ο Νίκος Σωκιανός, βέρος Μακεδόνας, με 80’s μουστάκι, ατίθασο μαλλί, γυαλί καθρέφτη και περιχαρής, ποζάρει για τις ανάγκες της ανθολογίας «ΑρμαΚεδών». Από τα επιτυχημένα κομμάτια του δίσκου είναι τα «Άγγελοι στα Λαδάδικα», «Η Επιχείρηση Κερνάει» και το ευρωπαϊκού επιπέδου άσμα «Lost in Hopes». Κι αν μέχρι σήμερα δεν είχατε προσδιορίσει τι είναι ακριβώς αυτό που θέλει η Ελλάδα, δεν χρειάζεται να το ψάνχετε άλλο… Μετά την ακρόαση των λαικών και χορευτικών ασμάτων του Ανδρέα Βάσιο, είσαι πια σίγουρος. Φραμπαλά ή Ελλάδα θέλει και μάλιστα πολύχρωμο, κο… κι… πράσινο και μπλε… Ποιος είναι ο Ανδρέας Βάσιος; Ο κύριος που κατ ‘όπως φαίνεται «τα σπάει» στο εξώφυλλο… Θραύση φαίνεται να έχει κάνει το εν λόγω cd στα σκυλάδικα Λαμίας και περιχώρων καταξιώνοντας τον Στράτο Λασκαρίδη στη συνείδηση του κοινού.  Περιλαμβάνει τις χρυσές επιτυχίες «Ο Πεθαμένος», «Άρρωστος στην καψούρα αιχμάλωτος» και «Με τέτοιο χάλι και ένα μπουκάλι». Μοναδικός ερμηνευτής, ο Στράτος ποζάρει στο εξώφυλλο του δίσκου κοιτώντας στην ψυχή του υποψήφιου αγοραστή. Στο background, η αιθέρια ύπαρξη για χάρη της οποίας λέγεται πως ερμήνευσε το άσμα «Σκότωσες ένα Πεθαμένο». Τι να πεις για τον Τζον Τίκη, με περισσότερο ή λιγότερο δασύτριχο στέρνο είναι ακαταμάχητος, εξ ου και το ανάλογο ύφος σε κάθε φωτογράφιση. Το σύνολο συμπληρώνουν άλλωστε το πουκάμισο, το σακάκι , το μαλλί και το γυαλί… «Η Γυναίκα του Δρόμου»  1970, τουΝίκου Χατζηαποστόλου (1884-1941) του ενός εκ των δύο πατριαρχών της ελληνικής οπερέτας (ο άλλος ήταν ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης), κυκλοφορεί με το  sexyψυχεδελικού εξωφύλλου τού Μάριου Αγγελόπουλου, αφήνοντας από τις καλύτερες έως τις χειρότερες εντυπώσεις… Και η λίστα καλά κρατεί…