Συνέντευξη στο πρακτορείο Reuters έδωσε η Ρωσίδα καλλιτέχνιδα, Αλιόνα Καζίνσκαγια, που ήταν παγιδευμένη στο Crocus City Hall στη Μόσχα, την ώρα που έγινε το μακελειό από την οργάνωση ISIS-K, παρακλάδι του ISIS.

Η Καζίνσκαγια και μία φίλη της είχαν αγοράσει την τελευταία στιγμή εισιτήρια για να δουν από κοντά το ροκ συγκρότημα Picnic να τραγουδάει μπροστά σε 6.200 ανθρώπους, σε μια αίθουσα συναυλιών κοντά στη Μόσχα. Σκέφτηκαν να πάρουν τις κόρες τους μαζί τους, όμως τελικά αποφάσισαν να πάνε μόνες τους.

Το ρολόι έδειχνε 20.01 όταν η Καζίνσκαγια ανήρτησε ένα πρώτο ηχητικό μήνυμα διάρκειας 10 δευτερολέπτων στον λογαριασμό της στο Telegram, στο οποίο ακουγόταν λαχανιασμένη και τρομοκρατημένη, την ώρα που πυρά αντηχούσαν από πίσω.

«Σας αγαπάω όλους. Βρίσκομαι στο Crocus City Hall – Picnic. Εδώ πυροβολούν, στη συναυλία. Βρίσκομαι στην αίθουσα. Τηλεφωνήστε στην αστυνομία». Η πρώτη σκέψη της, όπως περιέγραψε η ίδια, ήταν να βγει από την αίθουσα, με οποιοδήποτε τίμημα. «Η δεύτερη σκέψη μου ήταν “φοράω λευκά, είμαι καλός στόχος”».

«Και τελικά, η τρίτη σκέψη μου ήταν να γράψω κάτι εκείνη τη στιγμή- ναι, φοβόμουν, αλλά θα ανεβάσω αυτά τα μηνύματα στον λογαριασμό μου (στο Telegram), διότι με αυτόν τον τρόπο, κάποιος, κάπου θα ακούσει σίγουρα, θα τα βρει και θα τηλεφωνήσει σε κάποιον».

Οι εκκλήσεις σε βοήθεια

Στις 20.08 έγραψε τρία μηνύματα το ένα πίσω από το άλλο, μπερδεύοντας τα γράμματα, καθώς τα δάκτυλά της έτρεμαν από τον φόβο, ενώ προσπαθούσε να γράψει.

«Παρακαλώ τηλεφωνείστε στην αστυνομία!!!!!», «Crocus City Hall» και «Πυροβολισμοί», ήταν τα μηνύματά της. Έως εκείνη τη στιγμή, οι δυο τους είχαν καταφέρει να φύγουν από την αίθουσα, όμως παρέμεναν εγκλωβισμένες μέσα στο κτίριο. Στις 20.23 άφησε ένα ακόμη ηχητικό μήνυμα διάρκειας τεσσάρων δευτερολέπτων, το οποίο πίστευε ότι θα ήταν το τελευταίο, γράφοντας: «Σας αγαπώ. Αντίο».

Έχοντας χάσει τον προσανατολισμό τους, οι δύο γυναίκες κατέφυγαν σε μια άλλη τουαλέτα, όπου κρύβονταν περισσότεροι άνθρωποι. Εκεί ήταν ένας άνδρας, ο οποίος τους είπε πως πίστευε ότι θα μπορούσε να βρει μια έξοδο διαφυγής. Τον ακολούθησαν και κατάφεραν να βγουν εκτός του κτιρίου, όμως ακόμη και τότε η Καζίνσκαγια δεν ένιωθε ασφαλής.

«Σκεφτόμουν μονάχα δύο πράγματα. Πρώτον, χρειαζόμουν πρώτες βοήθειες, διότι δεν μπορούσα να ανασάνω. Είχα εγκαύματα στους πνεύμονές μου και μια κρίση άσθματος. Και η δεύτερη σκέψη μου ήταν ότι έπρεπε να απομακρυνθώ από το κτίριο όσο πιο μακριά μπορούσα».

Μόλις επέστρεψε στο σπίτι της, η Καζίνσκαγια είπε ότι απλά «αγκάλιασε τους πάντες». Τώρα λέει ότι για πολύ καιρό δεν θα πάει σε κλαμπ ή μεγάλες συναυλίες. Όμως, την παρηγορεί το κύμα συμπαράστασης που έχει δεχθεί.